Een absurde zoektocht hoe om te gaan met ziekte en dood in een idiote wereld vol walgelijkheden, door middel van snelle ping-pong dialogen en een schaamteloze lach.

Awe, Klop en Wert – drie mensen (man/vrouw, maakt niet uit) zijn elk op zoek naar hun verteerde organen. Ondertussen passeren oorlogen in Afrika, lichamen in kelders, ontvoeringen voor losgeld – hoe heette die crimineel ook alweer? – en zaken als pedofilie de revue. Tussen de gezwellen binnen in hen, en buiten op aard door, groeit toch vooral het verlangen naar een rustig en mooi plekje… aan ’t heelal misschien….

Krab werd geselecteerd voor Verse Tekst door Platform Theater Auteurs 2007

FRAGMENT

Klop
Ik ben misselijk.

Wert
Dat is je ontlasting die door je buik heen zwemt.

Awe
He niet weer!
…
Waar wachten we eigenlijk op?

Wert
Ik wacht niet. Ik zoek.

Klop
Ik zoek, ik zoek wat jij niet zoekt, en het is… zwart.

Awe
Mijn schoenen.

Wert
Mijn schildklier.

Awe
De nacht.

Wert
Mooi!
Fout?
Euhm..
Een negertje in Soedan.

Awe
De dood.

Wert
Een negertje in Rwanda.

Awe
Vuilniszakken.

Wert
Een negertje in Rotterdam?

Awe
Het balkje over de ogen van die ene.

Wert
Een gewone neger!

Awe
Het balkje over de ogen van die ander.

Wert
Losgeld.

Awe
In het algemeen balkjes?

Wert
Ik geef het op.

Klop
Fout fout fout.

Awe
Wat is het dan wel?

Klop
Het ruitenwissertje op het speelgoed autootje dat ik gekregen heb van mijn zoontje vlak
voor…

Awe
Jij hebt geen zoon.

Klop
Omdat jij hem niet kent wil niet zeggen dat hij niet bestaat.

Wert
Vlak voor wat?

Klop
Nou gewoon, vlak voor je weet wel.
…

 

© J. Caspers 2006

Deze tekst is in zijn geheel te lezen op de website van de Auteursbond.

TERUG naar overzicht.